Je moet er een stukje voor rijden maar dan ben je ook op het mooiste plekje van Bergeijk: de Woeste Polder. Hier staat de boerderij van Jack en Mireille Houbraken. Omringd door een prachtig landschap zijn zelfs hun koeien misschien wel de mooiste in de omgeving: een bont gezelschap van rode, zwarte, bruine of gevlekte dames.

Jack wist al op hele jonge leeftijd dat hij later boer wilde worden. “Het lijkt haast een genetische afwijking” grapt hij. “En ik heb ook nooit iets anders gewild toen ik ouder werd.” Omdat er niet genoeg werk was voor twee generaties op het bedrijf, heeft Jack eerst 12 jaar in de veevoerhandel gezeten. Mireilles hart ligt in de zorg,  ze heeft altijd met liefde in ’t Hofhuys in Bergeijk gewerkt. Ze zijn elkaar in de Speedy tegengekomen, en hoewel Mireille zeker wist dat ze nooit een boer zou trouwen, is ze uiteindelijk toch ingegaan op Jacks avances. Inmiddels zijn ze al weer vele jaren getrouwd en hebben ze samen 3 kinderen: Teun, Gijs en Neele.

“Hoe het is om op zo’n mooie plek te wonen en werken? Heerlijk, het liefst ben ik de hele dag tussen de koeien bezig. Het tractorwerk trekt mij niet zo veel.” vertelt Jack. Vroeger was het wel een heel ge-rak met halen en brengen van de kinderen naar school, zwemles en sportclubjes. “Ik ben wat op en neer gereden hier over het zandpad!” herinnert Mireille zich nog goed. “Maar dat je hier in alle rust woont met zoveel ruimte en vrijheid weegt daar ruimschoots tegenop.”

Bijzonder aan dit melkveebedrijf zijn vooral de koeien zelf. Jack maakt gebruik van wel vijf verschillende rassen in de fokkerij. Hierdoor heeft hij niet alleen de klassieke zwart-witte koeien (Holstein) rondlopen, maar een verzameling van allerlei verschillende kruisingen en bijbehorende kleuren en vlekken. Jack vertelt: “Het voordeel van kruisingen is dat ze erg goed scoren op eigenschappen als gezondheid, beenwerk en arbeidsgemak, vergeleken met een zuiver ras. Dit effect noem je heterosis, het positieve effect van de kruising. Doordat mijn koeien zo gezond zijn, kan ik prima alleen voor mijn 170 koeien zorgen en heb ik daar veel plezier in.” Ook geven de koeien goede gehalten aan vet en eiwit, in combinatie met een laag celgetal (=indicator voor goede gezondheid) in de melk.

Door deze gunstige eigenschappen van de melk en het feit dat de koeien van mei tot en met november in de wei lopen, ontvangt Jack een welkome premie bovenop de melkprijs. Af en toe komt het voor dat Jack een stier mag leveren aan de fokkerijorganisatie, waar ze er sperma van winnen. De door Jack gefokte kruisingsstier “Reladon” was enkele jaren geleden zelfs een van de meest gewilde stieren op de KI. Zo komen de goede genen afkomstig uit de afgelegen Woeste Polder uiteindelijk op veel plaatsen in de wereld terecht.

Omdat Jack het ook fijn vindt om “het af en toe eens niet over koeien te hebben”, haalt hij veel plezier uit zijn hobby: carnavalsvereniging ’t Rommegat op ’t Loo. Sinds 2010 zit Jack er in de Raad van elf, en onderweg is hij al een keer adjudant én een keer prins carnaval geweest. Inmiddels is hij voorzitter van c.v. ’t Rommegat. Ook Mireille is er graag bij. Op de vraag of de boerderij in carnavalstijd goed te combineren is met de activiteiten van de Raad van elf, moet Jack lachen. “Die twee combineren gaat heel goed, ik mag altijd tussendoor naar huis om te gaan melken en voeren. Alleen slapen, dat komt er dan zo weinig van.”